Lķf annarra

Ég brį mér ķ sund įšan. Eftir böšin varš į vegi mķnum mašur į ganginum žar sem sundlaugagestir geyma skóna sķna. Hann var klęddur ķ stuttbuxur, enda nokkuš hlżtt ķ vešri ķ dag eins og ķ gęr, en aš öšru leyti voru leggir hans berir og fęturnir hvķldu į handklęši į gólfinu. Mašurinn var nefnilega ķ óša önn viš aš bera einhvers konar smyrsli eša spritt milli tįnna į sér, en óhętt er aš gera rįš fyrir aš tilętlun hans hafi veriš aš sporna viš sveppum eša öšru fótmeini. Įkvöršun hans um aš hafa gjörning sinn ķ frammi einmitt žarna fyrir allra augum er mér, eins og raunar svo margt annaš ķ veröldinni, meš öllu óskiljanleg, en engu aš sķšur er tilhugsunin langt frį žvķ aš vera óbęrileg. Kona sem einnig įtti žar leiš hjį virtist hins vegar vera į öšru mįli žvķ hśn fullyrti aš ,,žeim" (og įtti žį sjįlfsagt viš manninn og hans lķka) ,,ęttu" aš gera svona lagaš inni ķ klefa. Mašurinn brįst viš meš skętingi og stóš įfram fast į sķnu. Ekki veit ég hverjar lyktir mįlsins uršu. Viš žetta er svo sem engu aš bęta.

« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband